DEVAM: 25- MURDAR
HAYVAN DERİLERİ TABAKLANINCA GİYME BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ. حدّثنا
عَبْدُ
الرَّحِيمِ
بْنُ
سُلَيْمَانَ
عَنْ لَيْثٍ،
عَنْ شَهْرِ
ابْنِ
حَوْشَبٍ،
عَنْ سَلْمَانَ؛
قَالَ: كَانَ
لِبَعْضِ
أُمَّهَاتِ
الْمُؤْمِنِينَ
شَاةٌ،
فَمَاتَتْ.
فَمَرَّ رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم
عَلَيْهَا، فَقَالَ: ((ما
ضرَّ أَهْلَ
هذِهِ، لَوِ
انْتَفَعُوا
بِإِهَابِهَا؟)).
في الزوائد:
في إسناده ليث
بْنُ سليم،
وهو ضعيف.
Selmân (r.a.)'den;
Şöyle demiştir: Mu'minlerin analarından bazısının bir davarı vardı. Hayvan
öldü. Sonra Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hayvanın olduğu yerden
geçti ve: «Sâhibleri bunun derisinden istifâde etseydiler yararlanma onlara
zarar vermezdi (yâni günah olmazdı).» buyurdu.
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedinde Leys bin Selim bulunur.
Bu ravi
zayıftır .
AÇIKLAMA: 3612’de